SANKTUARIUM MARYJNE

W TURSKU

   To co przyciągało niegdyś tysiące ludzi do Turska, to było i jest nadal Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej. Zachowana kronika z 1777 r. opisuje dokładnie mające tu miejsce wydarzenia. Oto mieszkaniec Lenartowic, karczmarz Jan Biadała, kupił drzeworyt przedstawiający Matkę Boską z Dzieciątkiem, archanioła Michała oraz św. Barbarę i św. Katarzynę. Przez 3 lata obrazek wisiał u niego na ścianie, a gdy zwilgotniał, Biadała położył go na wiązce grochu do wysuszenia.

   Około godz. 15-tej obraz - mimo iż brak było wiatru - uniósł się w górę i poszybował ok. 7 km, opadając na piaszczystym miejscu w Tursku. Działo się to na oczach wielu ludzi dnia 9 czerwca 1764 roku, w wigilię Zielonych Świątek. Wydarzenie to szybko zyskało rozgłos i spowodowało przybywanie licznych pielgrzymek do obrazu, który już w 1765 r. uznano za cudowny. Na potwierdzenie tego, że miejsce to zostało przez Maryję wybrane, zaczęły dziać się liczne cuda. Obraz umieszczono w kościele, a miejscowa dziedziczka kasztelanowa kaliska Anna Chlebowska rozpoczęła starania o uznanie cudownego charakteru wizerunku. Na jej wniosek Władysław Łubieński przekazał sprawę konsysarzowi w Kaliszu, który po wielu badaniach orzekł, że przeniesienie obrazu miało cudowny charakter i zezwolił na oddawanie mu publicznej czci. Od tego czasu zaczęto spisywać wszystkie nadzwyczajne wydarzenia i łaski jakich doznawali tu wierni. Dokumentacja ta zachowana po dzień dzisiejszy, świadczy o ogromnych rzeszach pielgrzymów, jakie przewinęły się przez sanktuarium. Wówczas też zaczęto przed obrazem składać wota, których pomimo wojen i grabieży zachowało się ponad 200 w tym najstarsze, pochodzące z 1765 roku, a więc zaledwie rok po cudownych wydarzeniach. Sam obraz Madonny jest jednym z trzech naklejonych na deskę o wymiarach 92 x 57 cm. Pozostałe dwa to wizerunki św. Michała Archanioła i św. męczennic Barbary i Katarzyny. Obrazy wykonane są techniką drzeworytniczą i podkolorowane ręcznie w tonacji brązowej. Wszystkie wizerunki z czasem przykryto pozłoconymi sukienkami z otworami na twarze. Madonna trzyma dzieciątko w lewej ręce, a ono zwraca się do niej twarzą. W prawej ręce Maryja trzyma berło, na głowie ma welon w kwiaty rozchodzące się na brązowo ognistym tle. Podpis w języku niemieckim wyjaśnia pochodzenie obrazu: - "Starodawny łaskami słynący obraz błogosławionej Matki Bożej z Mariazell". Jest to więc swoiste przedstawienie cudownej figurki Królowej Austrii z miejscowości Maria-Zell w Styrii. Całość umieszczona jest w drewnianej gablocie o wymiarach 105 x 76 cm, pochodzącej z 1767 r. Ukoronowaniem dziejów obrazu był dzień 1 września 1968 r. Pod przewodnictwem kardynała Stefana Wyszyńskiego odbyła się uroczystość jego koronacji, która zgromadziła ok. 30 tys. pielgrzymów, 250 kapłanów i 16 biskupów.