SANKTUARIUM MARYJNE

W TURSKU

   Tursko już dawno miało swój dom Boży. Jego pierwszy kościółek parafialny pod wezwaniem św. Andrzeja stał według wspomnień Jana Nep. Karpienskiego na wzgórzu , zajętym obecnie przez stary cmentarz grzebalny. Trudno jest dociec, kiedy ten drewniany kościółek powstał / prawdopodobnie XIII wiek /, gdyż brak jest o nim jakichkolwiek danych historycznych : tak podań ustnych, jak i dowodów pisanych. Pewne jest tylko, że kościółek ten padł pastwą pożaru około 1600 - nego roku. Ta stara świątynia znajdowała się zapewne na tym samym wzgórzu, gdzie po 1701 roku pobudowano nowy, drewniany kościół i gdzie do tej pory zachował się stary cmentarz grzebalny. Odtąd przez prawie 100 lat jak podaje w swych łacińskich zapiskach Wojciech Kazimierz Lidnarski proboszczowie z pobliskiego Gołuchowa zarządzali parafią turską. Dopiero prymas kardynał M. Radziejowski , jako arcybiskup gnieźnieński , prawem sobie służącym w roku 1701 prezentował na plebanię w Tursku Wojciecha K. Lidnarskiego, którego staraniem stanął na górze cmentarnej drewniany kościółek. Lecz i o tym kościółku nie znajdujemy bliższych danych. Po X. Lidnarskim, prócz dwóch proboszczów bardzo krótko rządzących, nie było stałych pasterzy. Dopiero w 1753 r. objął ster parafii X. Kazimierz Górzewicz , za czasów którego stało się owo cudowne zdarzenie, które zainicjowało wybudowanie nowej, potężnej Świątynii Pańskiej.

Wzgórze na którym znajdowały się pierwotne Kościółki. Obecnie na nim znajduje się stary cmentarz.