SANKTUARIUM MARYJNE

W TURSKU

Św. Andrzej Apostoł – święty, jeden z dwunastu apostołów, wg świadectwa Ewangelii Pierwszy Powołany spośród apostołów (wcześniej był uczniem św. Jana Chrzciciela), brat świętego Piotra, patron Szkocji, Grecji , Rosji, Hiszpanii, Sycylii. Według tradycji chrześcijańskiej prowadził działalność misjonarską na terenach nad Morzem Czarnym.

Do 1964 roku jego głowę przechowywano jako relikwię w bazylice św. Piotra w Watykanie, później wróciła do greckiego miasta Patrai (dawne Patras) na Peloponezie, gdzie podobno apostoł zmarł śmiercią męczeńską 30 listopada 70 roku na krzyżu w kształcie greckiej litery X. Jego relikwie znajdują się również w Amalfi pod Neapolem, w katedrze edynburskiej w Szkocji (St Mary's RC Cathedral) i w kościele środowisk twórczych w Warszawie. Święto Andrzeja Apostoła przypada 30 listopada zarówno we wschodnich, jak i zachodnich Kościołach. Warto wspomnieć, że w Kościołach prawosławnych oraz w katolickich Kościołach wschodnich jest on obdarzany wielką czcią, jako jeden z głównych świętych. Według świadectwa ewangelii Janowej Andrzej – rybak pochodzący z Betsaidy jest pierwszym powołanym uczniem Jezusa. Czy powołanym? Andrzej sam decyduje się pójść za Jezusem, kiedy słyszy od Jana Chrzciciela, którego był uczniem, że Jezus to Baranek Boży. Wcześniej przyłączył się do Jana Chrzciciela, prowadzącego surowy tryb życia, głoszącego potrzebę nawrócenia i udzielającego chrztu na odpuszczenie grzechów. Najwyraźniej Andrzejowi nie wystarczały zajęcia zawodowe, rodzina, oficjalna religia. Trudno nie odnieść wrażenia, że Andrzej był z tych ludzi, którzy stosowali się do rady Chrystusa "Szukajcie a znajdziecie". A kiedy usłyszał świadectwo swojego nauczyciela o Jezusie uznaje, że oto odnalazł Mesjasza. I to właśnie oznajmia swojemu bratu Szymonowi: “Znaleźliśmy Mesjasza". Pozostał też przy swoim Mistrzu wtedy, kiedy odeszli inni uczniowie po nauczaniu Jezusa o spożywaniu Jego ciała i krwi w synagodze w Kafarnaum. Wtedy już w imieniu Dwunastu przemówił brat Andrzeja Szymon Piotr, lecz był to wyraz wiary wszystkich. I chociaż pojmanie i śmierć Tego, w którym uznał Mesjasza była próbą z której i Andrzej nie wyszedł bez skazy – pod krzyżem pozostała jedynie garstka kobiet – to jednak po zmartwychwstaniu Andrzej znów niestrudzenie głosi ewangelię. Jest jeszcze jeden epizod, którzy trochę przybliża postać Andrzeja. Otóż to Andrzej informuje Jezusa o tym, że wśród rzeszy ludzi przybyłych nad jezioro Genezaret by słuchać Jezusa znajduje się chłopiec, który ma 5 chlebów jęczmiennych i 2 ryby. Taka wiedza świadczyć może o zapobiegliwości i trosce Andrzeja o to czym nakarmić tych biedaków, którzy chodzili za Jezusem słuchając Jego nauki i oczekując uzdrowień. Świadczyć też może o tym, że wzbudzał zaufanie. Indywidualne losy Andrzeja nie są już opisane w innych księgach kanonicznych. Według Euzebiusza z Cezarei Andrzej miał apostołować wśród Scytów. Tradycja prawosławna przypisuje mu założenie biskupstwa w Bizancjum, dla którego miał ustanowić pierwszego biskupa Stachysa, a nawet głoszenie Chrystusa na terenach późniejszej Rusi, gdzie nawet miał ustawić krzyż na kijowskich wzgórzach, a następnie udać się aż do dzisiejszego Nowogrodu. Z kolei apokryficzne "Dzieje Andrzeja apostoła" oraz “Męka Andrzeja" podają, że po Zesłaniu Ducha Świętego Andrzej udał się do Achai. Podczas odbywania misyjnych wypraw przybył do miasta Patras na Peloponezie, gdzie dokonał licznych nawróceń. To właśnie stało się przyczyną jego śmierci, gdyż wśród nawróconych znajdować się miała żona i brat rzymskiego prokonsula Aegeatesa. Ten więc skazał Andrzeja na śmierć na krzyżu w kształcie litery X. Andrzej zmarł 30 listopada roku 62, 65 lub 70. W ten dzień Kościół obchodzi Jego wspomnienie. Krzyż św. Andrzeja, forma krzyża (grecka litera Χ od Χριστος), której pochodzenie wiąże się z podaniem o ukrzyżowaniu w ten sposób św. Andrzeja. Formę krzyża świętego Andrzeja mają znaki drogowe ustawiane przy przejazdach kolejowych. Krzyż św. Andrzeja jest także często stosowany w heraldyce i weksylologii.